..[ حرف هآی یک دآنشجو معلّم ]..

دیروز جلسه ی سوم کارورزی من بود . امسال برای کارورزی برای ما مدارس ابتدایی در نظر گرفته شده است و من هر هفته سر کلاس بچه های  پایه ی پنجم هستم . وقتی که سرم خلوت میشود باخودم که فکر میکنم  ازطرفی صداقت و یکرنگی بچه های ابتدایی را دوست دارم و ازطرفی کار کردن با بچه های دبیرستان برایم راحت تر بود . اما باوجود اختلاف ها و مزیت ها و معایبی که از دو پایه وجود دارد در آخر که باخودم سبک و سنگین میکنم مقطع ابتدایی را دلچسب تر میدانم و ازکار کردن با بچه ها لذت میبرم . ناگفته نماند که به عنوان مشاور نه معلم !!! البته برای مدارس ابتدایی انرژی بیشتری را هم مصرف میکنم . ب ..[ حرف هآی یک دآنشجو معلّم ].....

    روزی علامه جعفری سوار تاکسی می‌شوند. در مسیر راه نفس عمیقی میکشن و از ته دل میگن : ای خدای من ! راننده تاکسی با اعتراض میگه : یه جوری میگی ای خدای من که انگار فقط خدای شماست !!!  ایشان در جواب فوراً دو بیت از سعدی می‌خواند : چنان لطف او شامل هر تن است که هر بنده گوید خدای من است چنان کار هرکس به هم ساخته که گویا به غیری نپرداخته   + عشق ازنظرمن یعنی همین .  ..[ حرف هآی یک دآنشجو معلّم ].....

داخل صف سلف ایستاده و زل زده است به من که دارم از دور سلانه سلانه خودم را می رسانم به نفرآخر داخل صف . اسمش فاطمه است. اهل یکی از استان های اطراف ما و هم سن و سال خودم  یعنی دقیقا یک سال از من بزرگتر است. دختر پرجنب و جوشی که به راحتی می تواند با تکه پرانی هایش خنده را توی کلاس روی لبان همه بنشاند. اغلب با هم می رسیم به سلف . ولی آنروز انگار دیر کرده ام. نزدیک تر که می رسم هنوز نگاهش خیره است توی صورتم. بعد از سلام بی مقدمه می گوید: من تو را خیلی دوست دارم!جا می خورم و به جای اینکه لبخند بزنم و بگویم که من هم تو را دوست دارم می پرسم: چرا؟با همان لحن عاشقانه ی اولیه ..[ حرف هآی یک دآنشجو معلّم ].....